Bir bayram seyahati

Trafikten korkan bendeniz bir otobüsün üçüncü sırasında gece boyu yolu izleyerek gittim. Kütahyalılar'ın çılgın muavinleri molaya girerken yolcuları şöyle uyarıyorlardı: "Sayın yolcular, 40 dakikalık mola sonrası yerlerinizde olun ha." Yolculuk yaklaşık 6 saat sürüyor. Aslında 5 saatte de girilebilir mola yapılmasa. Gidiş ve dönüşte şoförlerimiz gayet iyiydi. 

Sındırgı'ya 10 km'e kala bir trafik kazası oldu. Yaklaşık 3 dakika önümüzde. Bir Serçe, Ford Transit marka yolcu minibüsüyle çarpışmış. Bu kaza 3 şeritli bomboş bir yolda oluyor. Sis var. İnanılmaz bir şey gerçekten. Kesin ölmüştür diyordum serçede birileri ve maalesef öyle olduğunu daha sonra duydum. Saat 7'ye geldiğinde TRT Radyo Barış Manço'dan Bugün Bayram'ı çalmaya başladığında kaza mahalinden ayrıldık. Ama çok feci etkilendim.

İlk sabah anneannemlerde mükellef bir kahvaltı ve sonra kurban kesim faslına geçtik. Kuzenim koyunlarını arabadan indirmeye ve zaptetmesine yardım edip iyice yorulduktan sonra uyumaya gittim. Hayatımdaki en müthiş uykulardan birisiydi. Akşam sofrada etin yanı sıra deniz levreği de vardı ve ben ne kadar dalga geçsem de (Hehe kuzen bu bayram levrek mi kestin) etten çok daha lezzetliydi. 

İkinci gün bir ziyaret, hanımla Sındırgı gezintisi ve ardından mangal keyfi. Akşam 11 otobüsüyle geri döndük. Biz mutlu, aileler mutlu, yakınlar mutlu çok şahane bir bayram oldu vesselam. 

Herkese bir kez daha iyi bayramlar dilerim.

Bayram planları

Arife günü eşimin ailesiyleyiz. 

Gecesi Sındırgı'ya hareket. Bu arada Sındırgı Balıkesir'e bağlı bir ilçe. Yemyeşil çok güzel bir yer. İstanbul'dan sadece bir şirket oraya gidiyor. Bilet bulana kadar çatladık. 

Bayram sabahı Sındırgı'dayız. Anneannem etler olana kadar bizi sucuk ve pirzolayla besler. 

Bir gece Sındırgı'da kalacağız ve ikinci gün gecesi İstanbul'a hareket.

Eve dönüş ve Kuduruk'la karşılaşma. 2 gün yalnız ne yapacak merakla bekliyorum. Korkuyorum. Bırakacağımız bir yer de yok maalesef. 

TamSaha'ya yazılması gereken yazılar var. Ünlü mimar Kerem Toprak'tan özel bir dizayn da bekliyoruz elbette. Bir ayakkabılık ve bir çalışma masası.  

Herkese iyi bayramlar ve iyi tatiller. 

  

Bayram çocukları, kandil çocukları

Ben hiç bayramda çıkıp şeker toplamadım. Yakınları ziyaretimizde harçlık toplamışlığım vardır elbet ama sokak sokak, ev ev gezmedim hiç. Annem izin vermezdi ve bence haklı bir telaştı bu. Ben de çocuğumu sokaklara salıp akşama kadar dolaştırmam.
Daha önce İzmir'de ve İstanbul Reşitpaşa'da otururken veletler bayram günleri kapıya gelir, şeker verir gönderirdik. Çeliktepe'ye taşındım ve yeni yeni gelenekler öğrendim. Çocuklar burada kandillerde de kapıya dayanıyorlar. Alacaklı misali. Kandilde evde şeker de olmuyor. Veletlere zaten şeker verdin mi sayıyorlar. Genelde şöyle bir diyalog geçiyor aramızda.
Velet: Kandiliniz mübarek olsun. (Uzatarak şımarıkça söyleme)
Ben: Ne kandili. Bayrama daha çok var. Sizin de kutlu olsun.
Velet: Teşekkürler amca(Yuh ne amcası, sadece 27. Ama ama)
Ben: (Kapıyı sertçe kapatıp bu düzene küfrü basarım. Bir daha da kapı açarsam diyerek.)