Gündemde neler var?

Biraz kişisel biraz işsel mevzulardan bahsedeyim fırsat bulmuşken;

- Sıcaklar çok büyük dert. Sıcaktan Inception'daki limboya kadar düştüm geçen gece. Kafam yerinde değil. İsviçre seyahati iyi gelir diye ümit ediyorum.

- İsviçre'ye gidiyorum. 3 gün serinlerdeyim. Ya da en azından öyle umut ediyorum. Dağlar, yaylalar, serin olur orası. Şimdi kontrol ettim. 13-23 derece. Şahane. 

-İsviçre'de medya sorumluları çalışması var. Öncesinde ise UEFA Müsabakalar Departmanı'yla toplantı. Kız istemeye gider gibiyiz. Şu turnuva bize gider mi, bu nasıl olur tadında bir toplantı hayal ediyorum. Önümüzdeki 5 yılda aday olmak istediğimiz finaller belli gibi, bakalım nasıl geçecek?

- İsviçre'deki diğer mevzu hala beklemede. O konuyla ilgili de toplantı yapacağım. Büyüklerimiz ilgileniyor o konuyla. 

- Şu dünyada hiçbir şey durmuyor ama bazı insanlar durmaktan özel haz duyuyorlar. Halbuki biraz dönüp baksalar kişisel geçmişlerine oraya nasıl geldiklerini daha doğru irdeleseler durmanın sonları olduğunu fark edecekler. Geç olacak, tarih boyunca olduğu gibi. Bir de bunların çok iyi işler yapıyoruz, büyük ilerlemeler kat ettik diye kendilerine yalan söyleyen modelleri var. O daha da fena.

- Devasa bir veritabanı projesi var elimde. Ama bunu hayata geçirecek isteği insanlarda görmüyorum. Halbuki çok kıymetli bir iş olacak.

- FIFA ve UEFA Komiteleri konusunda takıldığınız bir konu olursa bana sormaktan çekinmeyiniz. 2 haftadır en ince detayına kadar inceledim her birisini. 

- Inception süper film. İzlemenizi şiddetle tavsiye ederim. Hans Zimmer'in müzikleri de şahane.

- 6 Ağustos- 23 Ağustos arası izin aldım. Ama bir haftasını kullanacağım sonunda galiba emin değilim. Das Kapital en ciddi sorun. 

- Atletizm'de madalya alan atletlerimize helal olsun. Bu atletler sıfır çekerken istifa etmeyenler şimdi bu başarıyı sahiplenmesin mümkünse. Koştular, kazandılar budur. Uzatmayalım, büyütmeyelim.

- Cuma'ya kadar blog boş durur. Cuma'dan sonra görüşürüz inşallah. 

Bir Uyarı

Büyük çıkarsamalar yapmayacağım.

Sonuçta herkesin birilerine ihtiyacı var. İnsani ihtiyaçlarımızın giderilmesi için birilerine ihtiyaç duyuyoruz. Sadece sevgi, cinsellik, nefret, kıskançlık vb duygular sebebiyle değil iş hayatında da çeşitli ihtiyaçlarımızı gidermek için insana ihtiyacımız var.

Çok insan tanıyorum, paramparça/mutsuz/keyifsiz bir yaşamı var, ama iş hayatında hırsa bağlamış, mutsuzluğunu oradan kapamaya çalışan. Altındaki ezip daha yukarı çıkmayı hedefleyen.

Çok insan biliyorum, altındakiler çekilince bir anda yıkılan, emek sömürmekten kendisini geliştirememiş, ellilerinde değil otuzlu yaşlarında ortada kalan.

Varolan sistemsizlikten beslenen çok kişi biliyorum. Gelişime kapalı durmayı görev bilen, halihazırdaki durumu yıllar boyu sürdüreceklerini sanan. En ufak yeniliğe bile en sert biçimde karşı çıkan.

Kendilerini çok iyi satan insanlar biliyorum, geceleri nasıl uyuduklarına şaşırdığım, beceriksizler ordusu, en çok onlardan var. 

Bir de kendisini dev aynasında görenler var şu hayatta. Yukarıdaki grupların herhangi birisine sokabilirsiniz bunları. Küçük akvaryumlarından çıktıkları takdirde dünyayı yerinden oynatacaklarını sanan ama aslında gram cesareti olmayanlar. 

Bu insanların dertleri bugünü bile değil, anı kurtarmak olduğu için, maalesef burunlarının önünü görmekten acizler. Yaptıklarının yanlış, tembellik etmelerinin hata olduğunu anladıklarında biraz geç olacak.

Onları uyansın diye yazıyorum ama büyük ihtimale boşa kürek benimkisi. 

Resim: Edward Munch - Golgotha