Bir Uyarı

Büyük çıkarsamalar yapmayacağım.

Sonuçta herkesin birilerine ihtiyacı var. İnsani ihtiyaçlarımızın giderilmesi için birilerine ihtiyaç duyuyoruz. Sadece sevgi, cinsellik, nefret, kıskançlık vb duygular sebebiyle değil iş hayatında da çeşitli ihtiyaçlarımızı gidermek için insana ihtiyacımız var.

Çok insan tanıyorum, paramparça/mutsuz/keyifsiz bir yaşamı var, ama iş hayatında hırsa bağlamış, mutsuzluğunu oradan kapamaya çalışan. Altındaki ezip daha yukarı çıkmayı hedefleyen.

Çok insan biliyorum, altındakiler çekilince bir anda yıkılan, emek sömürmekten kendisini geliştirememiş, ellilerinde değil otuzlu yaşlarında ortada kalan.

Varolan sistemsizlikten beslenen çok kişi biliyorum. Gelişime kapalı durmayı görev bilen, halihazırdaki durumu yıllar boyu sürdüreceklerini sanan. En ufak yeniliğe bile en sert biçimde karşı çıkan.

Kendilerini çok iyi satan insanlar biliyorum, geceleri nasıl uyuduklarına şaşırdığım, beceriksizler ordusu, en çok onlardan var. 

Bir de kendisini dev aynasında görenler var şu hayatta. Yukarıdaki grupların herhangi birisine sokabilirsiniz bunları. Küçük akvaryumlarından çıktıkları takdirde dünyayı yerinden oynatacaklarını sanan ama aslında gram cesareti olmayanlar. 

Bu insanların dertleri bugünü bile değil, anı kurtarmak olduğu için, maalesef burunlarının önünü görmekten acizler. Yaptıklarının yanlış, tembellik etmelerinin hata olduğunu anladıklarında biraz geç olacak.

Onları uyansın diye yazıyorum ama büyük ihtimale boşa kürek benimkisi. 

Resim: Edward Munch - Golgotha